Μπαλώματα Εγωισμού

Ερωτήματα
Φαύλα ερωτήματα και σκέψεις
Σκέψεις ανώφελες , ανεπίτευκτες
Αντίδοτο στιγμιαίο στην κενότητα.

Σκέψεις
Σωστά ναρκωτικά
Εκλιπαρώντας ακόμη περισσότερο για αυτές όταν σκοτεινιάζει

Λές μαζί με τον ήλιο δύει και η όποια προσμονή για αυτό το "κάτι" .
Το "κάτι" που θα δώσει την ηρεμία να ξαπλπώσει στο ποτισμένο απο τα αδιέξοδα στρώμα.
Που θα  δώσει το ενδιαφέρον
να ξεκολήσσει από αυτό το πρωί

τότε που η κάθε μέρα μοιάζει τόσο αδιάφορη

τόσο που θέλει να βυθιστεί σε αυτο 

για να σβήσει την εικόνα του απο την ματιά των άλλων.

Ομοιωμα Συναισθηματικου Εκτρωματος (Ο.Σ.Ε)

Τρένα που αναχωρούν
Αναχωρήσεις που πονούν
Μέσα φυγής
Από ανθρώπους
Από γόρδιους δεσμούς συναισθημάτων και καταστάσεων
Μα κυρίως επίπονη απομάκρυνση
Αναγκαστική  ..
Αποτέλεσμα τυπικά της δικής μας βούλησης
Ασχέτως το αν είναι ηθικά δεσμευμένη ....

Ένας έντονος Ψυχικός Ιονισμός
μεταξύ της αντάμωσης και του αποχωρισμού .
Μαζοχιστική η συνειδητοποίηση της κατεύθυνσης σε μια κατάσταση απάθειας
, όχι εξαιτίας των παραγόντων της ιδίας ,
αλλά κυρίως 

λόγω της μοναδικότητας των παραγόντων της κατάστασης που αφήνουμε.

Επιστροφή
Διαστροφή
Τρόφη μόνο για να ψάχνουμε το αν και το γιατί.

Κενό (ψυχικού) Αέρος

Γαμημένες ματιές
Γαμημένα πρότυπα και εικόνες
Μια αθόρυβη κατάρρευση μπρος σε μια ταραγμένη σιωπή .

Ένας χαιρετισμός
Συνάμα ανακούφισης και θλίψης
Συνάμα παυσίπονο και τραύμα.

Διαολεμένες λέξεις που δε χωρούν την χαρμολύπη αυτή
Που δεν εκφράζουν την ψυχική εκτόνωση από τον χαιρετισμό της .
Που δεν εκφράζουν το αδιέξοδο του εγκλωβισμού σε αυτόν μετά την αποχώρηση της.

Ίσως καλύτερα έτσι
γιατί ακόμη πιο επίπονη η υπενθύμιση ,με μία κουβέντα της,
των λόγων που ασκεί αυτόν τον μαγνητισμό ...
Των στοιχείων εκείνων της διαφορερικοτητας του ψυχισμού της.

Και ύστερα
Επιστροφή
Σε γνωστούς ανθρώπους
Σε γνωστά μέρη
Στην γνώριμη σαπίλα.

Στιγμιαίες σκέψεις περιαυτολογιας
Μα έρχεται ύστερα το κονσερβοκούτι του μετρό
και μαζί με αυτό έρχεται
η ανθρώπινη αυτή ψύχρα ,που τόσο εκείνη απεχθάνεται, για να τα σβήσει όλα.


Η Αθήνα δεν τους χωρά.
Και έτσι πάλι στα γνωστά .

Τυπική Ποιητική Σαπουνόπερα

ΕγωΚεντρικός παρΑγωγός των προσωπικών ανασφαλειών των ανθρώπων ,  

αποτελούσε ανέκαθεν η σκέψη της απόρριψης.

Απόρριψης όχι από την βυθιζόμενη κοινωνία ή την εξουσιολαγνεία τους συστήματος.

Ούτε καν από τα συμπλέγματα της μικροαστικής μας οικογένειας.

Αλλά ο φόβος για απόρριψη -εκείνο το ζεστό δείλι , το κρύο ξημέρωμα - από μια ψυχή, 
την μόνη που πλησίασε στο να μοιραστείς έστω και για ένα δεύτερο 
ένα μικρό μέρος των προσωπικών ονείρων σου .

Από μια ψυχή μαγνητίζουσα , που ξεπέρασε το συνονθύλευμα εκείνο των γενετήσιων ορμών 

και των γαμημένων αντιλήψεων περί  ομορφιάς και αισθητικής

αλλα σε  τράβηξε βίαια

εθίζοντας σε

στον αέρα της κίνησης της 

στην αειφορία της ψυχοσύνθεσης της .

Απόρριψη λοιπόν και ανασφάλειες και με μιας έχεις μπει στο wanabe άβατο αλλιώτικων σκέψεων, άβατο που -στην προκειμένη- ο εγωισμός τόσο αντιφατικά βιάζει οδηγώντας το χέρι στο ανέβασμα ενός ακόμη εγωκεντρικού ψυχικού αιματώματος στο διαδίκτυο .

Φόρτωση ολοκληρώθηκε ..-