δείκτες.

δείκτες σκέψης παράφορης
και αδιάφορων ημερών την ομορφιά αποικοδομώντας
καρπός λωτού η ματιά σου
και μια λήθη γλυκόπικρη των ημερών μας το δεδομένο πέρας.

σκέψεις ώριμης πλήξης , σε ώρες άγουρες
σε ενός Οκτώβρη το βεβιασμένο δείλι.

λέξεις θλίψης θεμιτής
απρόσφορες απόπειρες
ζωής
και έκφρασης.
αδύνατη η νόηση
του δισυπόστατου των λέξεων
πως είναι συνάμα
κλειδί χρυσό
στενή αλυσίδα.

μνήμες που ξεθωριάζουν
μα συναισθήματα που στιγμή δεν φθίνουν
ή και το αντίστροφο

ώρες γεμάτες αναπολώντας
ώρες γεμάτες με άλλους όρους δημιουργώντας.
μα η εναλλαγή αυτή
βαθιά την ψυχή μας
τον νου
με μνήμη και λήθη
στο απόσπασμα του Χρόνου εκτελώντας.