διακ-ΕΙ-μανσεις

Κάνοντας το σώμα
στης αποικοδομημένης μας ψυχής
την γόπα
να μοιάσει.
Tο κενό της να αδειάσει
και με έξεις χημικές
κάθε ίχνος του άσπιλο
βάναυσα να μουντζουρώσει
σαν των πνευμονιών σου
σαν της ψυχής
σαν των ματιών της
το βαθύ καφεμαύρο.

.  .  .

Το χαμόγελο της πιο ψυχοτρόπος
Και από τις χημικές σου έξεις. 

.  .  .

Μεταβλητό στην παρουσία των υποκειμένων

Αμετάβλητο στην απουσία των προθέσεων.

Απογεύματα

κρύο γεύμα και ζεστός γαλλικός,

συνοδευτικό δυσλεκτικών συλλογισμών

και παρατονισμένων λέξεων.

Γεύση φιλιού ατονισμένη

και επίγευση αρώματος καπνού

στων τραχιών μας χειλιών το στεγνωμένο δερμα.