Ομοιωμα Συναισθηματικου Εκτρωματος (Ο.Σ.Ε)

Τρένα που αναχωρούν
Αναχωρήσεις που πονούν
Μέσα φυγής
Από ανθρώπους
Από γόρδιους δεσμούς συναισθημάτων και καταστάσεων
Μα κυρίως επίπονη απομάκρυνση
Αναγκαστική  ..
Αποτέλεσμα τυπικά της δικής μας βούλησης
Ασχέτως το αν είναι ηθικά δεσμευμένη ....

Ένας έντονος Ψυχικός Ιονισμός
μεταξύ της αντάμωσης και του αποχωρισμού .
Μαζοχιστική η συνειδητοποίηση της κατεύθυνσης σε μια κατάσταση απάθειας
, όχι εξαιτίας των παραγόντων της ιδίας ,
αλλά κυρίως 

λόγω της μοναδικότητας των παραγόντων της κατάστασης που αφήνουμε.

Επιστροφή
Διαστροφή
Τρόφη μόνο για να ψάχνουμε το αν και το γιατί.

Κενό (ψυχικού) Αέρος

Γαμημένες ματιές
Γαμημένα πρότυπα και εικόνες
Μια αθόρυβη κατάρρευση μπρος σε μια ταραγμένη σιωπή .

Ένας χαιρετισμός
Συνάμα ανακούφισης και θλίψης
Συνάμα παυσίπονο και τραύμα.

Διαολεμένες λέξεις που δε χωρούν την χαρμολύπη αυτή
Που δεν εκφράζουν την ψυχική εκτόνωση από τον χαιρετισμό της .
Που δεν εκφράζουν το αδιέξοδο του εγκλωβισμού σε αυτόν μετά την αποχώρηση της.

Ίσως καλύτερα έτσι
γιατί ακόμη πιο επίπονη η υπενθύμιση ,με μία κουβέντα της,
των λόγων που ασκεί αυτόν τον μαγνητισμό ...
Των στοιχείων εκείνων της διαφορερικοτητας του ψυχισμού της.

Και ύστερα
Επιστροφή
Σε γνωστούς ανθρώπους
Σε γνωστά μέρη
Στην γνώριμη σαπίλα.

Στιγμιαίες σκέψεις περιαυτολογιας
Μα έρχεται ύστερα το κονσερβοκούτι του μετρό
και μαζί με αυτό έρχεται
η ανθρώπινη αυτή ψύχρα ,που τόσο εκείνη απεχθάνεται, για να τα σβήσει όλα.


Η Αθήνα δεν τους χωρά.
Και έτσι πάλι στα γνωστά .