Όλη μας η ζωή
Μιας πρώτης
τάξεως θεατρική σκηνή.
Προσωπεία
πλαστικά τα συναισθήματα
και σκηνικά
στημένα τα πιστεύω.
Και στην σκιά
των προβολέων η ψυχή μας
μόνη
βαρίδι.
Αλλότρια προς
όλη αυτή την πλάνη μας.
Στο παρασκήνιο , κρυφά από την ματιά των άλλων
την στημένη
αυτή πράξη ,
την γδύνουμε
την γδέρνουμε.
Και πάνω σε
τοίχους κρύους και ψηλούς
Την ηθική μας
μετά χαράς κρεμούμε.
Ενώ την
ματαιοδοξία , σαν τον έρωτα τον ανοιξιάτικο, με χαρά αγκαλιάζουμε
και στην ασφυξία
γυρνούμε .
Για αυτό
Να μην είναι
στη σκιά μήπως βρεθείς
κάτι που να τρομάζει
Μα μήπως κάτω απ' το
φως
η ριζωμένη ουσία σου ,
σαν το «Εγώ»
σπαράζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου